wiąz

Pochodzenie	Ameryka Północna, Europa, Azja
gęstość nasypowa	440-800kg/m³
klasa trwałości	4
skurcz promieniowy	0,17 - 0,2%
Skurcz styczny	0,27 - 0,29%
kolor drewna	jasnobrązowy, poprzez szarobrązowy do czerwonobrązowego i ciemniejący pod wpływem światła
struktura drewna	Drewno wczesne: grube i porowate; Latewood: pory są drobne i połączone w przeważnie faliste pasma
stosowanie	Forniry, meble, schody, parkiet, artykuły gospodarstwa domowego

Rodzaj Ulmus obejmuje 41 gatunków, występujących głównie na półkuli północnej, głównie w Azji Wschodniej (27 gatunków), Ameryce Północnej (9 gatunków) i Europie (5 gatunków). Struktura i właściwości techniczne drewna są podobne, ale utrudniają precyzyjne rozróżnienie gatunków. Kolor drewna różni się w zależności od gatunku. W języku niemieckim drewno wiązu określa się mianem „Rüster”, po angielsku „elm”, po francusku „orme”, a po chińsku „yu shu”. Ze względu na choroby, zwłaszcza holenderską chorobę wiązów przenoszoną przez korniki wiązowe, od lat dwudziestych XX wieku w Europie drewno wiązowe jest produkowane w ograniczonych ilościach. Drewno wiązu sprzedawane obecnie w Europie pochodzi głównie z Chin. Europejskie i amerykańskie gatunki wiązów mają jedynie ograniczone znaczenie jako dostawcy drewna. W Europie Środkowej reprezentowany jest wiąz biały, wiąz polny i wiąz górski.

Drewno wiązu, zwane także „Rüster”, charakteryzuje się efektowną strukturą i dekoracyjnym usłojeniem. Jasny biel oddziela się od twardzieli, której kolor zmienia się w zależności od gatunku od jasnobrązowego do ciemnoczerwonobrązowego. Drewno jest porowate pierścieniowo i posiada grube słoje wczesnego drewna oraz drobne, faliste pory drewna późnego w pasmach. Dzięki zazwyczaj szerokiemu bielowi i zmiennej barwie rdzenia, wiązy pełnią funkcję dekoracyjną. Po przetworzeniu umiarkowanie ciężkie drewno jest wytrzymałe, łatwe do zginania i można je łatwo obrabiać za pomocą standardowych narzędzi. Nadaje się do mebli, schodów, parkietu, toczenia drewna, zabawek i innych. Naturalna odporność na grzyby i owady jest umiarkowana, ale pod wodą bardzo wysoka. Drewno wiązu jest cenione w dekoracji wnętrz, zwłaszcza jako fornir.

W czasach starożytnych, zwłaszcza w starożytnej Grecji, wiąz miał znaczenie symboliczne jako znak śmierci i żałoby. W Iliadzie górskie nimfy posadziły wiązy wokół grobowca Eëtiona. W mitologii nordyckiej wiąz, zwany Embla, reprezentował drzewo, z którego powstał pierwszy człowiek.

Źródła: Wikipedia, Drewno od specjalisty (GD Wood)