Pochodzenie |
Obszary śródziemnomorskie, Syria, Palestyna, Anatalia i południowa Azja Mniejsza |
gęstość nasypowa |
810-900kg/m³ |
klasa trwałości |
NA |
skurcz promieniowy |
NA |
Skurcz styczny |
NA |
kolor drewna |
żółtawo-biały z czerwonawym odcieniem i ciemnymi smugami |
struktura drewna |
NA |
stosowanie |
Towary toczone, drobne przedmioty |
Drzewo oliwne (Olea europaea) to wiecznie zielone drzewo, które osiąga wysokość od 10 do 20 metrów i może żyć do 1000 lat. Regularne przycinanie uprawianych drzew oliwnych maksymalizuje plony. Okres kwitnienia trwa od końca kwietnia do początku czerwca, przy czym większość odmian jest samopylna. Owoce, oliwki, są początkowo zielone, a po dojrzeniu stają się czarne lub fioletowo-brązowe. Najwyższy plon osiąga się po około 20 latach. Większość oliwek przetwarza się na oliwę z oliwek lub marynowane owoce. Produkty wykonane z drewna oliwnego zajmują szczególne miejsce w kuchni śródziemnomorskiej. Drzewo oliwne uprawiane jest od IV tysiąclecia p.n.e. Uprawiana jako roślina pożyteczna w II wieku p.n.e. i należy do rodziny oliwek (Oleaceae).
Drewno drzewa oliwnego (Olea europaea) wykorzystywane jest na różne sposoby do produkcji mebli, instrumentów dętych (zwłaszcza fletów prostych), przyborów kuchennych i innych przedmiotów codziennego użytku. Drzewo oliwne rośnie w regionach Morza Śródziemnego i wokół Morza Czarnego, preferując obszary o klimacie śródziemnomorskim, charakteryzującym się średnią roczną temperaturą od 15 do 20 °C i rocznymi opadami od 500 do 700 mm. Ta charakterystyczna roślina śródziemnomorskiej roślinności toleruje wysokie temperatury, ale jest wrażliwa na mroźne zimy, co stanowi zagrożenie dla upraw i zasobów plantacyjnych. Drzewo oliwne ma znaczenie nie tylko gospodarcze, ale także kształtuje krajobraz kulturowy i roślinność na obszarach śródziemnomorskich.
Źródło: Wikipedia