Podkonstrukcja tarasu drewnianego

Rozstaw rzędów podkonstrukcji

Wymiar osiowy (mierzony od środka do środka) rzędów podkonstrukcji nie powinien przekraczać 50 cm, aby deski tarasowe można było przykręcać wystarczająco często i zminimalizować ryzyko wypaczenia drewna. Podkonstrukcja nie powinna leżeć płasko na podkonstrukcji. Dystans wentylacyjny można stworzyć za pomocą podkładek tarasowych lub wsporników regulowanych.

Zaplanuj obszar ścinania

Profil dystansowy tworzy szczelinę między podkonstrukcją a deską podłogową, zapewniając w ten sposób lepszą wentylację i zapobiegając zastojom wody. Zwiększa to żywotność tarasu i zmniejsza ryzyko wyrwania wkrętów. Przy połączeniu płaskiej aluminiowej podkonstrukcji z drewnianą deską podłogową zdecydowanie zalecamy zastosowanie profilu dystansowego. Dzięki ukrytej konstrukcji z klipsami, system gwarantuje już lepszą wentylację. Profil odległości nie jest konieczny.

Przykręć podkonstrukcję do podłoża

Podkonstrukcję można przykręcić do podłoża. Nie w każdym przypadku jest to konieczne, gdyż ciężar oraz poprzeczne skręcenie desek i podkonstrukcji sprawia, że ​​taras po wykonaniu jest bardzo stabilny. Dlatego wiele tarasów układa się pływająco.

Ułożyć podkonstrukcję w wiązaniu

Jeśli długość pojedynczego belki konstrukcyjnej nie sięga pełnej głębokości pokładu, belki konstrukcyjne należy połączyć. W tym przypadku zaleca się unikanie ciągłych połączeń styków między rzędami drewna konstrukcyjnego i układanie drewna konstrukcyjnego w sposób przesunięty/sklejony.

Podkonstrukcja na stykach płyt

W przypadku montażu desek tarasowych na wiązanie, zalecamy ułożenie podwójnego rzędu podkonstrukcji w miejscach, gdzie kończy się deska tarasowa, a zaczyna nowa. W ten sposób nie trzeba później przykręcać desek podłogowych zbyt blisko krawędzi tnącej.